Culaacul

Ka Wikipedia
culaacul

Culaacul (Af Ingiriis : Leeche,Af Carabi : ar‎) magaca sayniska Hirudinea waa   Nafley yar oo biyaha balliyada ku dhex nool oo dixiriga la bah ah, oogo jilicsan iyo xubno leh, oo nuugta dhiigga nafleyda kale ee biyaha kula nool iyo dadkaba.[1]

Tilmaan[wax ka badal | wax ka badal xogta]

waxay koobaan ilaa 600 boqol oo nooc, jirkeeda ayaa riixmi kara waxayna leedaha midabada madow cagaar, cirdhow, guduud iyo bunniga, jirka kore waxay ku leedahay xariijimo gudub ah, labadii xariijimba waa giraan ilaa gudaha ku samaysan kuwaasoo uu isku hayo xub fidis iyo aruursanaanba u samaysan, kaasoo ka kaalmeeya hab dhaqaaqeeda, isagoo kala fidsama markay tilaabo qaado iskuna soo urura markale saasna socodkeedu ku samaysanyahay. afka hore waxay ku leedahay ilko sidii minshaartii ah oo ay ku nuugto dhiiga, .[2] .[3] 

Habshiska dareemaha ee culaacusha
waa lambarka indhaha culaacusha iyo meelaha ay ku kala yaalaan.
Afka culaacusha iyo dhiig nuugida

Quudka culaacusha[wax ka badal | wax ka badal xogta]

culaacul weeraraysa noole kale

Culaacusha ayaa ku dul nool noole kale dhiigiis iyadoo ka jaqda markii ay ku dhagto ka dib, dadka biyaha dhex gala ayaa waxay lugahooda ku arkaan culaacul ku dhagan oo dhiig ka jaqaysa. waxay kaloo ku nooshahay cayayaanka kale ee ka ag dhow meelaha ay ku nooshahy

Adeegsiga daawo ahaa[wax ka badal | wax ka badal xogta]

culaacul beec ah

Reer yurubka ayaa culaacusha u isticmaali jiray qaab dawo ahaan ah 2500 oo sano ka hor, iyagoo u adeegsan jirin dhiig ka keenida jirka 

Tixraac[wax ka badal | wax ka badal xogta]

  1. Ralph Buchsbaum, Mildred Buchsbaum, John Pearse, & Vicki Pearse. (3rd ed.). The University of Chicago Press. pp. 312–317. ISBN 0-226-07874-4.  Maqan ama ebar |title= (caawin)
  2. Roy Sawyer. Kenneth, Muller; Nicholls, John; Stent, Gunther, eds. Cold Spring Harbor Laboratory. pp. 7–26. ISBN 0-87969-146-8.  Maqan ama ebar |title= (caawin)
  3. Boris Sket, Peter Trontelj. "Global diversity of leeches (Hirudinea) in freshwater". In E. V. Balian, C. Lévêque, H. Segers & K. Martens. Hydrobiologia. 595. pp. 129–137. doi:10.1007/s10750-007-9010-8.  Maqan ama ebar |title= (caawin)