Khilaafada Islaamka Khulafo Raashidiin Rashidiinta Afarta Khulafo (ingiriis: Rashidun Caliphates; carabi: ﺍﻟﺨﻼﻓﺔ ﺍﻟﺮﺍﺷﺪﺓ) waa afartii asxaabi ee ku xigtey Nebi Muxamed (n.n.k.h) maamulka iyo hogaanka dawladii Islaamka, kuwaasi oo kala ah:

• Abu Bakr Sadiiq - ﺃﺑﻮ ﺑﻜﺮ ﺍﻟﺼﺪﻳﻖ
• Cumar (Cumar bin Khataab) - ﻋﻤﺮ ﺑﻦ ﺍﻟﺨﻄﺎﺏ
• Cusmaan binu Cafaan - ﻋﺜﻤﺎﻥ ﺑﻦ ﻋﻔﺎﻥ iyo
• Cali (Cali binu abi Dalib) - ﻋﻠﻲ ﺑﻦ ﺃﺑﻲ ﻃﺎﻟﺐ

Khaliif (ingiriis: Caliph; carabi: ﺍﻟﺨﻼﻓﺔ) waa khaliifyadii hogaaminayay maamulka diinta Islaamka, waxaana ka mid ah:

• Mucaawiye oo ah Khaliifka 5aad ee dhisay dowladii Umawiyiinta (ﺍﻟﺨﻼﻓﺔ ﺍﻷﻣﻮﻳﺔ)
• Khulafadii Cabaasiyiinta
• Khulafadii Cusmaaniyiinta

Khulafo al-Rashiidiintu waa afarta asxaabi ee hogaanka iyo talada maamulka dowlada Islaamka la waday Nebi Muxamed intii uu noolaa isla markaana gacanta ku dhigay ayagoo iskaga dambeeyay hogaaminta dowladii Islaamka. Wakhtigii Khulafo al Raashidiinta dowlada Islaamku aad ayay u balaadhatay waxayna gaadhay meelo badan oo ka mid ah Bariga Dhexe, galbeedka qaarada Yurub, waqooyiga Afrika, bariga fog iyo wadano aad u badan oo kale. Wakhtigani maamulka dowlada Islaamka ee Afarta Khulafo wuxuu bilaabmey 8dii Juune sanadkii 632 C.D; wuxuuna dhamaadaa 28 Luuliyo sanadkii 661 C.D taasi oo ku beegan goortii la dilay Cali binu Abi Dalib ee xilka iyo hogaanka dowlada Islaamka uu la wareegay Mucaawiya binu Abi Sufyaan. Intii Afarta Khulafo talada dowlada Islaamka hayeen waxay qabsadeen dhu aad u baaxad weynt taasi oo lagu qiyaaso 9,000,000 km² (sagaal milyan mitir laba-laaban) (3,474,919 sq mi). Tirada dadka ku hoos jirey maamulka iyo hogaanka Khulafo al-Raashidiinta waxaa lagu sheegaa 40,300,000 (qiyaas dhan 40 milyan oo qof).

^{[1] [2]}

Maqaalkan waa la bilaabay. Hadii aad wax ka taqaanid fadlan ka caawi Wikipedia in aad Wax ku dartid. Qoraalkaagu ha noqdo mid faa'iido leh oo dhexdhexaad ah.